تعیین زمان مناسب گردشگری در بندر چابهار بر اساس شرایط آب‌وهوایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکترای مدیریت و برنامه‌ریزی فرهنگی، گروه مدیریت، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.

2 دکترای چغرافیا-اقلیم‌شناسی، دانشگاه تهران، دبیر آموزش و پرورش، شیراز، ایران.

3 دانشیار گروه معارف اسلامی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.

چکیده

پژوهش پیش رو با هدف ارزیابی و سنجش شرایط اقلیمی در فرایندهای گردشگری با تأکید بر داده‌های ثبتی و آسایش حرارتی گردشگران تدوین شده است. برای این منظور، شهرستان چابهار به دلیل موقعیت مهم ارتباطی، اقتصادی و گردشگری و شرایط خاص اقلیمی، که موردتوجه گردشگران داخلی و بین‌المللی است، انتخاب شد. این پژوهش به دنبال ارائة تقویم زمانی مناسب گردشگری در جهت بالا‌بردن کیفیت و توسعة گردشگری بر اساس وضعیت اقلیمی سواحل جنوب شرق کشور است. برای رسیدن به این هدف شاخص‌های اقلیم آسایش یا اقلیم گردشگری TCI و PET جهت ارزیابی ترکیبی در بازة زمانی (1990-2018) انتخاب شدند. نتایج پژوهش نشان داد، وضعیت اقلیمی و شرایط حرارتی در بیشتر ماه‌های سال شهرستان چابهار خارج از محدودة آسایش قرار دارند و عمدتاً تنش‌های گرمایی محدودیت‌هایی برای فعالیت‌های گردشگری ایجاد می‌کند. بر اساس ترکیب خروجی هر دو شاخص بهترین زمان گردشگری در منطقة مورد مطالعه، اواسط پاییز و اواخر زمستان و در سه ماه دسامبر(آذر تا دی) و به ویژه نوامبر (آبان تا آذر) و مارس (اسفند تا فروردین) است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigating the Appropriate Period for Tourism in Chabahar Port Based on Climatic Conditions

نویسندگان [English]

  • Abozar Rezaei 1
  • Mojtaba Rahimi 2
  • Hamid Mahmoudiyan Attaabadi 3
1 Ph.D. in Cultural Management and Planning, Department of Management, Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran.
2 Ph.D. in Geography-Cilmatology,University of Tehran, High School Teacher, Shiraz Iran.
3 Associate Professor of the Department of Education, Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran.
چکیده [English]

The present study aims to evaluate and analyze climatic conditions in tourism processes, emphasizing factual data and the thermal comfort of tourists. For this purpose, Chabahar port was selected due to its profound importance in international communication, economy, tourism, and exceptional climatic conditions, making it particularly interesting to domestic and international tourists. This study seeks to provide a suitable tourism period calendar to improve the quality and development of tourism considering the climatic conditions of the southeastern coasts of the country. To this end, the Comfort or Tourism Climate Indicators of Tourism Climate Index and Physiological Equivalent Temperature were examined to provide a deeper understanding of the conditions by combining the results of the indicators (from 1990 to 2018). The results showed that in most months of the year in Chabahar port, the climatic and thermal conditions are outside the comfort zone, and heat stress creates restrictions for tourism activities. According to the output of investigating both indicators, the best time for tourism activities is mid-autumn and late winter, and in the three months of December, November, and March.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Tourism calendar
  • Chabahar port
  • Climatic conditions
  • PET index
  • TCI index

مراجع

ابراهیمی، ناصر. (1384). ارزیابی اقلیم برای توریسم در شهرستان سردشت (پایان‌نامة منتشرنشدة کارشناسی ارشد اقلیم‌شناسی). دانشکدة جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
اسماعیلی، رضا؛ گندمکار، امیر و حبیبی نوخندان، مجید. (1390). ارزیابی اقلیم آسایشی چند شهر اصلی گردشگری ایران با استفاده از شاخص دمای معادل فیزیولوژی (PET). پژوهش‌های جغرافیای طبیعی، 43(75)، 1-18.
ذوالفقاری، حسن. (1386). تعیین تقویم زمانی مناسب برای گردش در تبریز با استفاده ازشاخص‌های دمای معادل فیزیولوژیک و متوسط نظرسنجی پیش‌بینی‌شده. پژوهش‌های جغرافیای طبیعی، (62)، 129-141.
رمضانی‌پور، مهرداد و بهزاد مقدم، الهه. (1392). تحلیل شاخص اقلیم گردشگری شهر چالوس. علوم انسانی و مدیریت، (1)، 290- 302.
عطائی، هوشمند و هاشمی نسب، سادات. (1389). بررسی پتانسیل‌های اقلیم توریستی استان سمنان با استفاده از شاخص دمای معادل فیزیولوژی (PET ). جغرافیا و برنامه‌ریزی منطقه‌ای، (2)، 27-38.
قیابکلو، زهرا. (1380). روش‌های تخمین آسایش حرارتی. هنرهای زیبا، (10)، 68-74.
محمدی، حسین. (1385). آب‌وهواشناسی کاربردی. تهران: دانشگاه تهران.
محمدی، حسین؛ رنجبر، فیروز و هاشمی، طاهرالسادات. (1388). تحلیلی بر رابطة اقلیم و گردشگری. مطالعات جهانگردی، (10)، 129 - 147.
 
Amelung, B. & Viner, D. (2006). Mediterranean tourism: exploring the future with the tourism climatic index. Journal of Sustainable Tourism, (14), 620-644.
Amiranashvili, A., Matzarakis, A. & Kartvelishvili, L. (2008). Tourism climate index in Tbilisi. Transactions of the Georgian Institute of Hydrometeorology, (115), 1-4.
Ataei, H. & Hasheminasab, S. (2013). Determination of suitable calendar for Tourism in Ahwaz utilizing Physiological Equivalent Temperature (PET). Journal of Life Science, 2(7), 104-109.
Bafaluy, D., Amengual, A., Romero, R. & Homar, V. (2014). Present and future climate resources for various types of tourism in the Bay of Palma, Spain. Reg Environ Change, (14), 1995–2006.
Bakhtiari, B. & Bakhtiari, A. (2013). Determination of tourism climate index in Kerman province. DESERT, 18(2), 113-126.
De Freitas, C. R., Scott, D. & McBoyle, G. (2008). A second generation climate index for tourism (CIT): specification and verification. International Journal of Biometeorology, 52(5), 399-407.
Ebrahimzadeh, J. & Aghasizadeh , A. (2009). Analyzing the Factors Affecting Tourism Development in Chabahar Coastal Area, Using SWOT Strategic Model. Journal of Urban and Regional Researches and Studies, (1), 107-128.
Endler, C. & Matzarakis, A. (2007). Climate Change and Climate-tourism Relationships in Germany. In A. Matzarakis, C. R. de Freitas & D. Scott, (Eds.), Developments in Tourism Climatology. Freiburg: MatzarakisMeteorological Institute.
Esmaili, R. & FallahGhalhari, Gh. (2014). An Assessment of Bioclimatic Conditions for Tourists— A Case Study of Mashhad, Iran. Atmospheric and Climate Sciences, (4), 137-146.
Fadaee, R., Ramezani, B. & Fadaee, M. (2013). Evaluation of Tourism Climate Index in Anzali Wetland and Proposing Its Calendar, J. Basic. Meteorological Applications: A journal of forecasting, practical applications, training techniques and modelling, 3(2), 752-758.
Fang, Y. & Yin, J. (2015). National Assessment of Climate Resources for Tourism Seasonality in China Using the Tourism Climate Index. Atmosphere, (6), 183-194.
Fanger. P. O. (1972). Thermal Comfort. New York: McGraw-Hill.
Farajzadeh, H. & Matzarakis, A. (2009). Quantification of climate for tourism in the northwest of Iran. Meteorological Applications: A journal of  Forecasting, Practical Applications, Training Techniques and Modelling, 16(4), 545-555.
Grillakis, M. G., Koutroulis, A. G. & Tsanis, I. K. (2016). The 2 C global warming effect on summer European tourism through different indices. International Journal of Biometeorology, 60(8), 1205-1215.
Hoppe, P. (1999). The physiological equivalent temperature – a universal index for the biometeorological asse.ssment of the thermal environment. International Journal of Biometeorologe, (43), 71–75.
Lin, T. P. & Matzarakis, A. (2011). Tourism climate information based on human thermal perception in Taiwan and Eastern China. Tourism Management, (32), 492-500.
Matzarakis, A. (2007). Climate, Theral comfort and tourism. Proceeding of 2nd International workshop on Climate Change and Tourism Assessment and Coping Strategies. Maastricht – Warsaw – Freiburg.
Matzarakis, A., Endler, C. & Nastos, P. T. (2014). Quantification of climate-tourism potential for athens, greece recent and future climate simulations. Global Nest Journal, (16), 43-51.
Matzarakis, A., Hämmerle, M., Koch, E. & Rudel, E. (2012). The climate tourism potential of Alpine destinations using the example of Sonnblick, Rauris and Salzburg. Theoretical and Applied Ciimatology, (110), 645–658.
Matzarakis, A., Mayer, H. & Iziomon, M. (1999). Heat stress in Greece. Applications of a universal thermal index: physiological equivalent temperature. Int J Biometeorol, (43), 76–84.
Matzarakis. A., Rutz. F. & Mayer. H. (2007). Modelling radiation fluxes in simple and complex environments- application of the Ray Man model. Int. J. Biometorology, (51), 323-334.
Mieczkowski, Z. (1985). The Tourism Climate Index: A Method for Evaluating World Climates for Tourism. The Canadian Geographer, (29), 220-235.
Nicholls, S. (2004). Climate change and tourism. Annals of Tourism Research, (31), 238-240.
Perch-Nielsen, S. L., Amelung, B. & Knutti. R. (2010). Future climate resources for tourism in Europe based on the daily Tourism Climatic Index. Climatic Change, (103), 363–381.
Perkins, D. R. (2018). Using synoptic weather types to predict visitor attendance at Atlanta and Indianapolis zoological parks. International journal of biometeorology, 62(1), 127-137.
Roshan, Gh., Yousefi, R. & Fitchett, J. (2016). Long-term trends in tourism climate index scores for 40 stations across Iran: the role of climate change and influence on tourism sustainability. Int J Biometeorol, (60), 33–52.
Scott, D., McBoyle, G. & Schwartzentruber, M. (2004). Climate change and the distribution of climatic resources for tourism in North America. Climate research, (27), 105- 117.
Tang, C., Zhong, L., Kristen, M. & Cheng, S. (2012). A comprehensive evaluation of tourism climate suitability in Qinghai Province, China. Journal of Mountain Science, 9(3), 403-413.
Vasconcelons, J., Olivoeira, V. & Gamboa, R. (2007). Could climate change have appositive impaction in potugels tourism rigioncoasts?, In Confrance on Climate Change Impacts on Tourism. Lisbon.
Zaninovic K. & Matzarakis, A. (2003). Variations and trends of thermal comfort at the Adriatic coast. In: Matzarakis A, de Freitas CR, Scott D (eds.) Advances in tourism climatology. Berichte des Meteorologischen Intitutes der Universität Freiburg, (12), 74–81.
گردشگری فرهنگ
دوره 3، شماره 10
آبان 1401
صفحه 5-16

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 20 بهمن 1400
  • تاریخ بازنگری: 09 خرداد 1401
  • تاریخ پذیرش: 09 خرداد 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار