ابراهیمینژاد، مهدی؛ دهقانی سلطانی، مهدی؛ فارسیزاده، حسین و همتی، امین. (1396). تأثیر برندسازی داخلی بر عملکرد برند در صنعت هتلداری (مورد مطالعه: هتلهای بینالمللی لاله و پارسیان استقلال در شهر تهران)، گردشگری و توسعه، 6(3)، 80-99.
اشرافی بجستانی، سمانه. (1394). نقش مدیریت منابع انسانی در صنعت گردشگری، اولین همایش بینالمللی علمی راهبردی توسعة گردشگری جمهوری اسلامی ایران، چالشها و چشماندازها، پژوهشکده گردشگری. تهران، ایران.
پاکدل، رحمتالله؛ قلیپور، آرین و حسینی، سیدحسین. (1397). طراحی الگوی توسعة منابع انسانی ملی با رویکرد پویایی سیستم. فصلنامه آموزش و توسعة منابع انسانی، 5(16)، 51-77.
پرچکانی، پروانه؛ رکنالدین افتخاری، عبدالرضا و هاشمی، سید سعید. (1399). آیندهنگاری برندسازی پایدار مقصدهای گردشگری ساحلی، فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری، 15(50)، 157-195.
تقیزاده جورشری، محمدرضا؛ دلافروز، نرگس؛ شبگو منصف، سیدمحمود و سلیمی، سعیدباقر. (1397). برندسازی مقصد گردشگری با تأکید بر شناسایی ابعاد شخصیت برند مقصد در استان گیلان. فصلنامه گردشگری و توسعه، 9(3)، 219-234.
حبیبی، فاتح و محمدی، سمیرا. (1396). بررسی تأثیر توسعة گردشگری بر شاخص توسعة انسانی(HDI)، اولین همایش بینالمللی برنامهریزی اقتصادی، توسعة پایدار و متوازن منطقهای، رویکردها و کاربردها، دانشگاه کردستان، ایران.
خدایی، زهرا و کلانتری خلیل آبادی، حسین. (1391). توسعة گردشگری با تأکید بر نقشآموزش نیروی انسانی. فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، (4)، 49-59.
جزنی، نسرین؛ طاهری، نادر و ابیلی، خدایار. (1389). تدوین راهبردهای توسعة منابع انسانی با رویکرد توسعة دانش کارکنان. مطالعات مدیریت راهبردی،(2)، 15-29.
شفیعا، سعید و سیدنقوی، میرعلی. (1398). الگوی برندسازی درون سازمانی در بخش خدمات و گردشگری تهران. مطالعات مدیریت گردشگری، 14(46)، 82-100.
شمسالدینی، علی؛ درخشان، الهام و کریمی، ببراز. (1395). ارزیابی اثرات توانمندسازی نیروی انسانی در توسعة صنعت گردشگری (مطالعة موردی: استان کهگیلویه و بویراحمد)، فصلنامه برنامهریزی منطقهای،6 (24)، 89-100.
رضایی پندری، عباس و آذر، عادل. (1397). طراحی مدل مدیریت زنجیره تأمین خدمات با رویکرد نظریه داده بنیاد، پژوهشهای مدیریت عمومی، (39)، 9-23.
رهنمایی، محمدتقی. (1389). توانهای محیطی ایران. تهران: انتشارات دانایی توانایی.
زاهدی، شمسالسادات. (1385). مبانی توریسم و اکوتوریسم پایدار. تهران: انتشارات علامه طباطبایی.
ضرغامی بروجنی، حمید و بارزانی، هلیا. (1392)، آسیبشناسی برند گردشگری ایران، فصلنامه تحقیقات بازاریابی نوین، 3(1)، 63-80.
فیض، داود و نبوی چاشمی، سیدرضی. (1395). توسعة صنعت گردشگری با تأکید بر رویکرد منابع انسانی (مورد مطالعه: استان سمنان)، برنامهریزی و توسعة گردشگری،5 (17)، 82-96.
علیقلیزاده فیروزجانی، ناصر. (1391). ضرورت و اهمیت توسعة گردشگری در سواحل مکران (مطالعة موردی: شهرستان چابهار). اولین همایش ملی توسعة سواحل مکران و اقتدار دریایی جمهوری اسلامی ایران، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، منطقة سوم نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران.
محمدی نجفآبادی، عبدالمجید؛ اعتباریان خوراسگانی، اکبر و ابراهیمزاده دستجردی، رضا. (1399). طراحی مدل توسعة منابع انسانی صنعت گردشگری اصفهان مبتنی بر فرایند مدیریت دانش. مدیریت راهبردی دانش سازمانی، 3 (8)، 207-240.
محمدی، مصطفی و حبیبی، لیلا. (1395). توسعة منابع انسانی صنعت هتلداری با رویکرد مدیریت استعداد کارکنان. مطالعات هتلداری و میزبانی، شماره1(2)، 45-56.
منشی، مهسا و جان بابانژاد، محمدحسین. (1394). نقش و اهمیت برندسازی در برنامهریزی گردشگری،کنفرانس بینالمللی توسعه با محوریت کشاورزی، محیط زیست و گردشگری، تبریز، ایران.
نصیریزاده،حمیدرضا و افتخاری، مریم. (1396). نقشآموزش در توسعه صنعت گردشگری. دومین همایش ملی گردشگری. جغرافیا و محیط زیست پایدار. تهران، ایران.
ویسی، هادی. (1395). بررسی ظرفیتهای توسعة گردشگری در سواحل مکران و تأثیر آن بر توسعة پایدار منطقهای. مجموعه مقالات همایش فراوری پتانسیل های ژئوپلتیکی توسعه در کرانههای اقیانوسی جنوبشرق کشور، تهران، وزارت کشور، ایران.
Kallmuenzer, A. ,Baptista, R., Kraus, S., Ribeiro, A., Cheng, C. & Westhead, P. (2021). Entrepreneurs’ human capital resources and tourism firm sales growth: A fuzzy-set qualitative comparative analysis. Tourism Management Perspectives, (38), 100-801.
Hieu, V. M. & Rasovska, I. (2017). Craft villages and tourism development, a case study in Phu Quocisland of Vietnam.Management, 21(1), 223-236.
Henderson, I. L., Mark, A. & Wai Hong, K. T. (2018). Testing discontinuous innovations in the tourism industry: The case of scenic airship services, Tourism Management, (66), 167-179.
Hilton, W. (2019). Retrieve from http://news.hiltonworldwide.com/ConnectPlus/tips/? cid¼711&pn¼3.
Gamage, A. (2017). The Role of Human Resource Management in Developing Tourism Industry in Sri Lanka: A proposed conceptual framework. Sri Lankan Journal of Human Resource Management, 6(1), 1-11.
García-Villaverde, P., Elche, D. & Martínez-Perez, A. (2020). Understanding pioneering orientation in tourism clusters: Market dynamism and social capital. Tourism Management, 6(20), 21- 76.
Griffin, R. W., Phillips, J. M. & Gully, S. M. (2016). Organizational behavior: Managing people and organizations: Nelson Education. Retrieve from:// amazon.com.
Khumalo, H. (2015). Human Resources Empowerment and Its Role in the Sustainable Tourism. Asian Social Science, 8(1), 23-45.
Lia, K. X., Jin, M. & Shi, W. (2017). Tourism as an important impetus to promoting economic growth: A critical review. Tourism Management Perspectives, (13), 135-142.
Liu, A. & Wall, G. (2006). Planning tourism employment: a developing country perspective. Journal of Tourism Management, 27(1), 159-170.
Maher, A. A. & Elsharnouby, T. H. (2020). Foreigner service orientation: Does the perception of other consumers matter? Journal of Consumer Marketing, (82), 104-184.
Rikalitnz, S. (2016). Holistic Human Resource Development: Balancing the Equation through the Inclusion of Spiritual Quotient. Journal of Human Values, 22(3), 165-179.
Teixeira, S. & João, J. M. F. (2018). Entrepreneurial artisan products as regional tourism competitiveness. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research, 1-12.
Wang, L. & Yotsumoto , Y. (2019). Conflict in tourism development in rural China. Tourism Management, 70(21), 188-200.
Ying, Y., Mursitama, T. N. & Abbas, B. S. (2018). Innovation of human resources development by mlearning to support cross-border tourism event in Natuna, ACM International Conference Proceeding Series, 16-21.